Polityka rachunkowości obowiązująca od 1 stycznia 2018 roku
Grupa ujmuje składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe w sprawozdaniu z sytuacji finansowej, gdy staje się związana postanowieniami umowy instrumentu.
W momencie początkowego ujęcia jednostka wycenia składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe w jego wartości godziwej, którą w przypadku aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych niewycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy powiększa się lub pomniejsza o koszty transakcyjne, które można bezpośrednio przypisać do nabycia lub emisji tych aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych.
Po początkowym ujęciu aktywa finansowe o charakterze dłużnym klasyfikuje się jako wyceniane:
a) w zamortyzowanym koszcie;
b) wartości godziwej przez inne całkowite dochody;
c) wartości godziwej przez wynik finansowy.
Klasyfikacja odbywa się na podstawie:
a) modelu biznesowego jednostki w zakresie zarządzania aktywami finansowymi;
b) charakterystyki wynikających z umowy przepływów pieniężnych dla składnika aktywów finansowych, tj. czy przepływy pieniężne wynikające z umów obejmują wyłącznie płatności kapitału i odsetek. Charakterystykę i przeznaczenie aktywów finansowych określa się w chwili początkowego ujęcia.
Aktywa finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu
Składnik aktywów finansowych wycenia się w zamortyzowanym koszcie, jeśli spełnione są oba poniższe warunki:
a) składnik aktywów finansowych jest utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskiwania przepływów pieniężnych wynikających z umowy;
b) warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty.
Do tej kategorii Grupa klasyfikuje głównie:
a) należności handlowe;
b) lokaty bankowe powyżej 3 miesięcy;
c) środki pieniężne i ich ekwiwalenty.
Różnice w polityce rachunkowości dotyczącej odpisów aktualizujących wartość należności handlowych zostały opisane w Nocie 5.4.
Na dzień 1 stycznia 2018 roku oraz 31 grudnia 2018 roku Grupa nie posiadała aktywów finansowych o charakterze dłużnym wycenianych w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody oraz wycenianych do wartości godziwej przez wynik finansowy.
Inwestycje w instrumenty kapitałowe
Inwestycje w instrumenty kapitałowe wyceniane są w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody.
Zobowiązania finansowe
Grupa klasyfikuje wszystkie zobowiązania finansowe jako wyceniane w późniejszych okresach w zamortyzowanym koszcie, z wyjątkiem:
a) zobowiązań finansowych wycenianych w wartości godziwej przez wynik;
b) zobowiązań powstałych w wyniku przeniesienia składnika aktywów finansowych, który nie kwalifikuje się do zaprzestania ujmowania, lub wtedy, gdy ma zastosowanie podejście wynikające z utrzymania zaangażowania;
c) umów gwarancji finansowych;
d) zobowiązań do udzielenia pożyczki oprocentowanej poniżej rynkowej stopy rynkowej;
e) warunkowej zapłaty ujętej przez Grupę przejmującą w ramach połączenie przedsięwzięć, do które ma zastosowanie MSSF 3.
Wszystkie zobowiązania finansowe posiadane przez Grupę klasyfikowane są jako wyceniane w zamortyzowanym koszcie. Dodatkowo, w ramach pozycji pozostałych aktywów i zobowiązań finansowych Grupa prezentuje pochodne instrumenty finansowe typu forward. Instrumenty te stanowią zabezpieczenie przyszłych przepływów pieniężnych. W momencie ustanowienia zabezpieczenia Grupa wyznacza powiązanie zabezpieczające. Efektywna część zysków lub strat związanych z instrumentem zabezpieczającym jest ujmowana w pozostałych całkowitych dochodach. Nieefektywna część zysków lub strat związanych z instrumentem zabezpieczającym jest ujmowana w wyniku finansowym okresu, chyba że jest nieistotna wartościowo. Ujęte w pozostałych całkowitych dochodach zyski/straty związane z wyceną instrumentu zabezpieczającego ujmuje się wyniku finansowym w momencie, w którym pozycja zabezpieczana wpływa na wynik finansowy. Grupa usuwa ze sprawozdania z sytuacji finansowej składnik aktywów finansowych tylko w przypadku, gdy prawa umowne do przepływów pieniężnych generowanych przez ten składnik wygasną lub gdy przeniosła dany składnik aktywów oraz wszystkie związane z nim rodzaje ryzyka i korzyści wynikające z praw własności na inną jednostkę.
Polityka rachunkowości obowiązująca do 31 grudnia 2017 roku
Na dzień 31 grudnia 2017 roku Grupa w ramach pozostałych aktywów finansowych prezentowała następujące kategorie:
a) Pożyczki i należności
Pożyczki i należności to niepochodne instrumenty finansowe o stałych lub możliwych do określenia płatnościach, nienotowane
na aktywnym rynku. Grupa do pożyczek i należności klasyfikowała: środki pieniężne i ich ekwiwalenty, lokaty bankowe z terminem zapadalności powyżej trzech miesięcy, należności handlowe oraz należności z tytułu sprzedaży niefinansowych aktywów trwałych. Pożyczki i należności wyceniane są według zamortyzowanego kosztu z zastosowaniem metody efektywnej stopy procentowej
z uwzględnieniem utraty wartości, z wyjątkiem tych aktywów, dla których efekt dyskontowania jest niematerialny.
b) Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży (DDS)
W Grupie aktywami finansowymi dostępnymi do sprzedaży były inwestycje kapitałowe nienotowane na aktywnym rynku, które wyceniane były w koszcie pomniejszonym o odpisy z tytułu utraty wartości.
Poza zmianami wynikającymi z różnic w klasyfikacji aktywów finansowych, zmiany metodologii tworzenia odpisów aktualizujących wartość należności handlowych, zmiany wyceny instrumentów kapitałowych w innych jednostkach nie było innych istotnych różnic w polityce rachunkowości obowiązującej od 1 stycznia 2018 roku mających wpływ na niniejsze Skonsolidowane Sprawozdanie Finansowe.